Το Πάρτι

Τα καμπανάκι κτύπησε με τις πρώτες προσκλήσεις, ή μάλλον μη προσκλήσεις σε πάρτι γενεθλίων συμμαθητριών μας. Σπα-πάρτι!! Φυσικά και σαν αγοράκι δεν θα παίρναμε πρόσκληση (βάζω και τον εαυτό μου μέσα αφού ακόμα είμαστε στο στάδιο όπου στα γενέθλια πάνε και οι μαμάδες μαζί).

Ήξερα ότι πέρσι, αν και πέρασαν πολύ καλά, ήταν η τελευταία χρονιά που θα έκανα το πάρτι γενεθλίων μας σε παιχνιδότοπο. Φέτος ήρθε και μου ανακοίνωσε : «Μάμα, φέτος στα γενέθλια μου θέλω dj!!!!» Ήταν κάπως αργά, γιατί είχα ήδη κάνει τα σχέδια μου. Του υποσχέθηκα όμως ότι αν όλα πάνε καλά, το πάρτι της επόμενης χρονιάς θα έχει dj.

Τότε έφτασε στο σπίτι και η πρόσκληση – έκπληξη. Disco Party!!!!! Ο γιος μου καλεσμένος σε Disco Party! Όταν του το είπα στράβωσε τα μούτρα του. Μετά το σκέφτηκε, και στο τέλος ενθουσιάστηκε.

Για τα παιδιά ίσως απλά να είναι ένας νέος τρόπος διασκέδασης. Ακόμα ο ρόλος του dj, για τη συγκεκριμένη ηλικία, είναι περισσότερο ρόλος διασκεδαστή, παρά του ατόμου που κάνει τις σωστές επιλογές τραγουδιών για να περάσουν καλά οι καλεσμένοι χορεύοντας.

Για τις μαμάδες είναι κάτι μεγαλύτερο. Είναι ένα στάδιο ακόμα που περνούν τα παιδιά. Όπως όταν έβγαλαν το πρώτο δοντάκι, έκαναν τα πρώτα βήματα, τώρα μεγάλωσαν και βρέθηκαν καλεσμένα σε κάτι για μεγαλύτερη ηλικία. Ναι, τα παιδιά μας ανήκουν τώρα σε μια άλλη ομάδα. Στην ομάδα που θα πηγαίνει σε Disco Party και θα περνάει καλά χορεύοντας κι όχι παίζοντας με τις μπαλίτσες και τις τσουλήθρες.

Αποχαιρετούμε λοιπόν μια ηλικία. Τα παιδιά μας μεγαλώνουν. Μαζί μεγαλώνουμε κι εμείς. Και τότε τρώω την επόμενη σφαλιάρα. «Μάμα….επέρασα τέλεια……δηλαδή ….εεε όι τζε τόσο τέλεια» «Γιατί μωρό μου;» (ατού η κυπραία μάνα) «Ε!!!! αν ήξερες να χορεύκεις κι εσύ τόσο καλά όσο οι άλλες μαμάδες!!!!!!!!!!!!!»