Η διατροφική πυραμίδα ΄κατά παιδί’
Για μεσημεριανό, σήμερα, το παιδί μου ζήτησε μια παγωμένη βάφλα με φυστικοβούτυρο , κοτομπουκιές και ένα μπολ μούσλι. Σκέφτηκα, αχα. Μάλλον σήμερα έχει όρεξη για μπεζ τρόφιμα. Έφαγε κάθε μπουκιά από το μούσλι και τις κοτομπουκιές. Δεν άγγιξε τη βάφλα. Ναι! Ούτε εγώ δεν το καταλαβαίνω.
Κάθε μέρα, το να φτιάξω φαγητό για το παιδί μου «να φάει» με φτάνει λίγο πολύ στα άκρα. Τι θα βρεί λάθος σήμερα; Θα αποφύγω κάθε επαφή με τα μάτια, όταν θα του προσφέρω το φαγητό. Ίσως δεν θα παρατηρήσει ένα ινώδες κομμάτι τυρί στο τέλος της πίτσας του. Άσχημα τα νέα..…Το πρόσεξε!
Είναι ένα παιχνίδι εικασίας κάθε μέρα. Θα του αρέσει ή όχι; Η αλήθεια είναι ότι, σε αυτό το σημείο, μετά από τρία παιδιά, είμαι απλά χαρούμενη όταν απλά τρώει κάτι.
Αλλά, η μπεζ προτίμηση τροφίμων με έβαλε σε σκέψεις για το τι μοιάζει η πυραμίδα τροφίμων για ένα μικρό παιδί. Διότι, όταν το σκέφτομαι, τα επιλεκτικά νήπια έχουν τους δικούς τους κανόνες για τις ομάδες τροφίμων που δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με επιστημονικά ευρήματα ή λογική.
Η Ομάδα «Ποτέ δεν θα συμβεί»,
Αυτή είναι η ομάδα τροφίμων που περιλαμβάνει τα πάντα που μπορούν να αμφισβητηθούν στο μυαλό ενός μικρού παιδιού. Που θα μπορούσε να είναι κυριολεκτικά τα πάντα. Τις προάλλες το τρίχρονο μου φρίκαρε γιατί η πίτσα του είχε στην άκρη ένα ινώδες κομμάτι τυρί. Αν είναι δυνατόν …ινώδες τυρί στην πίτσα! Κανένα καλόπιασμα δεν θα πείσει το μικρό παιδί ότι αυτή η ομάδα τροφίμων είναι βρώσιμη.
Η ομάδα «Ας κάνουμε τη μαμά να μαντέψει»
Αυτή η ομάδα τροφίμων έχει σχεδιαστεί για να δημιουργήσει το χάος στο κεφάλι μιάς μαμάς. Για παράδειγμα, ένα παιδί μπορεί να φάει κάτι στο σουπερμάρκετ από ένα μικρό κύπελλο και να ισχυριστεί ότι το λατρεύει, και στη συνέχεια, ποτέ δεν θα το ξαναφάει αν το αγοράσετε σε μεγάλες ποσότητες. Αυτή η ομάδα τροφίμων περιλαμβάνει επίσης τρόφιμα που ποτέ δεν θα φάνε μαζί σας, αλλά επειδή ένας ξένος τους τα δίνει, θα πρέπει να είναι ΟΚ. Άλλες τροφές στην ομάδα αυτή είναι κάτι που θα βρουν στο πάτωμα στο χώρο παιχνιδιού του εμπορικού κέντρου ή κάτι που θα βρουν όταν σκάψουν μέσα στην τσάντα πανών μιας τυχαίας κυρίας στο πάρκο.
Η ομάδα «Επειδή δεν είχα φάει ένα γεύμα
Τα σνακ θα είναι μια μεγάλη πηγή θερμίδων για ένα μικρό παιδί. Ας το παραδεχτούμε, πώς αλλιώς θα παραμείνουν ζωντανά τρώγοντας μόνο μισό μακαρόνι, επειδή “φαίνεται παράξενο”
Η ομάδα «Πώς είμαι ακόμη ζωντανός όταν δεν έχω φάει ποτέ ;»
Δεν είμαστε σίγουροι για το ποια τρόφιμα πάνε σε αυτήν την ομάδα. Όμως, τα παιδιά συνεχίζουν να μεγαλώνουν, έτσι προσπαθήστε να μην ανησυχείτε για αυτό.
Η ομάδα «η μαμά σηκώνει τα χερια ψηλά»
Τελευταία αλλά όχι λιγότερο σημαντική. Εδώ είναι όπου τα όνειρά μας να έχουμε ένα μικρό παιδί που τρώει όλα τα βιολογικά, ή Θεός φυλάξοι κάτι πράσινο, χάνονται. Εμείς σταματούμε τις μάχες και αποδεχόμαστε τα χοτ ντογκ. Είναι μια θλιβερή ομάδα, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι σκέφτεστε να γράψετε μια ευχαριστήρια επιστολή προς την εταιρεία βαφλών που κρατά το παιδί σας ζωντανό κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους της ζωής του. Τουλάχιστον τρώει κάτι, πείτε στον εαυτό σας πολλές φορές την ημέρα, ενώ σερβίρετε τρόφιμα από αυτή την ομάδα.
Ο αγώνας είναι πραγματικός . Έχω πολλά κουτιά, σε διάφορα μεγέθοι, κουτιά από βιολογικά μπισκότα που κανείς δεν πρόκειται να φάει, για να το αποδείξει. Τώρα στοργικά αναφέρομαι σε αυτά τα κουτιά ως ‘η αποθήκη τροφίμων.” Ακόμα κι αν ήταν να πεθάνει από την πείνα, είμαι σίγουρη ότι δεν θα τα έτρωγε.
Γράφει η Meredith Ethington
Πηγή Scary mommy
