Θα πρέπει να αφήνετε στα παιδιά σας την νίκη;
Για πολλούς γονείς, το να αφήνετε τα παιδιά να κερδίζουν – σε επιτραπέζια παιχνίδια ή σε άλλους φιλικούς αγώνες – είναι ένα φυσικό ένστικτο. Αλλά σε ένα νέο άρθρο στο Good Housekeeping, η συγγραφέας Cara Wahlgren λέει ότι υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματά αν τα παιδιά χάσουν.
Η Wahlgren, η οποία παραδέχεται ότι έχει μια «ανταγωνιστική φλέβα,” λέει ότι δεν είναι ο τύπος που θα αφήσει τα παιδιά της να κερδίσουν. “Στην εποχή που υπάρχουν τρόπαια συμμετοχής, το να είσαι ανταγωνιστική παίρνει μια κακή έννοια, γι ‘αυτό θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι δεν είμαι μια μαμά «σκηνής», δεν έχω πρόβλημα να ηττηθώ, και δεν θα με βρείτε να ουρλιάζω στις κερκίδες στα παιχνίδια ποδοσφαίρου . Αλλά δεν βλέπω τίποτα λάθος με τη νίκη σε κάποιο παιδικό παιχνίδι κάποτε. Ο υγιής ανταγωνισμός είναι ένα καλό πράγμα, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά μου δεν θα κερδίσουν κάθε παιχνίδι “, γράφει. “Η υπόθεση είναι ότι χρειάζεται πρακτική ώστε να μάθουν να χάνουν χωρίς πρόβλημα. Αν τα παιδιά μου χάσουν σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι στο σπίτι, μπορούμε να μιλήσουμε για το «πνεύμα καλού φίλαθλου», και μπορώ να δώσω το παράδειγμα, όταν εγώ χάσω, κι αυτά κερδίσουν. ”
Καθιστά επίσης την αναπόφευκτη αλήθεια, ότι τα παιδιά της δεν θα καταφέρνουν πάντα να κερδίζουν , πιο εύκολο να την αποδεχτούν. «Η απώλεια δεν πρέπει να μετράει σε αυτοεκτίμηση, ούτε σε φόβο για αποτυχία. Φοβόμαστε αυτό που δεν γνωρίζουμε, έτσι θέλω τα παιδιά μου να εξοικειωθούν με την απώλεια, ” γράφει η Wahlgren. “Γιατί αν δεν φοβούνται να χάσουν, τότε ελπίζουμε ότι δεν θα φοβούνται να δοκιμάσουν για την ομάδα του λακρός, ή για μια οντισιόν για το σχολικό παιχνίδι, ή να μάθουν ένα νέο μέσο ή μια νέα γλώσσα ή ένα νέο τέχνασμα.”
Επιπλέον,η Wahlgren γράφει, η νίκη δεν είναι τόσο συναρπαστική αν μόνο αυτό ξέρετε. “Η αγωνία της ήττας κάνει τη συγκίνηση της νίκης γλυκιά – κάτι σαν το άλμα σε κρύο νερό, πριν να μπεις για ένα ζεστό μπάνιο. Θέλω τα παιδιά μου να δουν την απώλεια ως μια πρόκληση, και όχι σαν δικαιολογία για να παραιτηθούν”, γράφει. “Και όταν κάνουν ένα «χορό νίκης», θέλω να ξέρουν ότι τον «κέρδισαν».”
Η Amy Morin, ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας του βιβλίου «13 πράγματα που οι διανοητικά ισχυροί άνθρωποι δεν κάνουν», λέει ότι υπάρχει πλεονέκτημα στην προσέγγιση της Wahlgren. «Δεν είναι καλή ιδέα να αφήνετε τα παιδιά πάντα να κερδίζουν απλά για να αποφευχθεί η κατάρρευση ή ένα ξέσπασμα ιδιοσυγκρασίας. Αντ ‘αυτού, οι γονείς θα πρέπει να επιτρέπουν στα παιδιά να χάσουν μερικές φορές και να μετατρέψουν την απογοήτευσή τους σε στιγμή διδάγματος “, λέει στο Yahoo Parenting. “Αν αφήσετε το παιδί σας να σας νικάει στο ντόμινο κάθε φορά, μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, όταν το ίδιο δεν μπορεί να νικήσει τον φίλο της ίδιας ηλικίας με τη δική του.»
Ακόμα, είναι εντάξει «να καθίσετε στο πίσω κάθισμα» και να αφήσετε τα παιδιά σας να γευτούν τη νίκη καμμιά φορά. Πώς να κερδίσετε χαριτωμένα είναι επίσης ένα σημαντικό μάθημα, λέει η Μορίν. “Δηλαδή να διδάξετε ότι δεν καυχιέστε, δεν είστε χαιρέκακοι, ή υποτιμάτε τον αντίπαλό σας», λέει. “Δεν υπάρχει σίγουρα τίποτα λάθος με το να αφήσετε τα παιδιά να κερδίσουν μερικές φορές. Στην πραγματικότητα, παίζοντας για διασκέδαση χωρίς να παίρνετε τα πράγματα πάρα πολύ σοβαρά μάθαίνει στα παιδιά ότι τα πάντα δεν πρέπει να είναι για τη νίκη. ”
Και τα δύο μαθήματα – πώς να κερδίσεις και πώς να χάσεις – είναι πραγματικά για το πώς να αντιμετωπίζεις τα συναισθήματα, λέει η Morin . “Ο ενθουσιασμός για τη νίκη δεν πρέπει να οδηγήσει σε μια γιορτή που θα μπορούσε να προκαλέσει τον ηττημένο να αισθάνεται άσχημα, και η απογοήτευση όταν χάνουν, δεν πρέπει να οδηγήσει σε ένα θυμωμένο ξέσπασμα», εξηγεί.
Παρά την ανταγωνιστική φύση της Wahlgren, η συγγραφέας λέει ότι δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να χάνει από τα παιδιά, όταν η απώλεια είναι δίκαιη. “Όσο αγαπώ τη νίκη», γράφει, «έχω να πω ότι είναι υπέροχο όταν χάνω, δίκαια, από το δικό μου παιδί.”
