Η συναισθηματική κακοποίηση των παιδιών
Η συναισθηματική κακοποίηση των παιδιών μπορεί να είναι εξίσου άσχημη όσο η σωματική βλάβη
Όταν πρόκειται για την ψυχολογική και συμπεριφορική υγεία, τόσο η σωματική όσο και η συναισθηματική κακοποίηση μπορεί να είναι εξίσου επιζήμια για τα παιδιά, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Ακόμα κι αν οι γιατροί και οι γονείς συχνά πιστεύουν ότι η σωματική ή η σεξουαλική κακοποίηση είναι περισσότερο επιβλαβής από ό, τι η συναισθηματική κακοποίηση ή παραμέληση, η μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά υπέφεραν παρόμοια προβλήματα, ανεξάρτητα από το είδος της κακοποίησης που υπέστησαν, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό JAMA Psychiatry.
“Τα κακοποιημένα παιδιά είχαν όλα τα είδη των προβλημάτων, από το άγχος και την κατάθλιψη, να σπάνε κανόνες και την επιθετικότητα,” δήλωσε μέσω e-mail ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Ντέιβιντ Βασόν, του Πανεπιστημίου McGill στο Μόντρεαλ.
Η ομάδα του ήταν έκπληκτη, είπε, που «διαφορετικά είδη κακοποίησης είχαν παρόμοιες συνέπειες, σωματικά κακοποιημένα παιδιά και συναισθηματικά κακοποιημένα παιδιά είχαν πολύ παρόμοια προβλήματα. ”
Για να συγκρίνουν την επίδραση των διαφόρων μορφών της παιδικής κακοποίησης στην ψυχική υγεία, οι Βασόν και συνεργάτες, μελέτησαν σχεδόν 2.300 παιδιά που παρακολούθησαν μια θερινή κατασκήνωση για παιδιά με χαμηλό εισόδημα μεταξύ 1986 και 2012.
Περίπου 1.200 παιδιά – λίγο περισσότερο από το μισό – είχαν βιώσει κακοποίηση.
Οι κατασκηνωτές χωρίστηκαν σε ομάδες παιδιών ίδιας ηλικίας, με περίπου τα μισά από τα παιδιά σε κάθε ομάδα να έχει μια ιστορία κακοποίησης. Τα παιδιά δεν γνώριζαν ποια από τους φίλους- κατασκηνωτές είχαν υποστεί κακοποίηση.
Συμβούλοι και άλλοι κατασκηνωτές αξιολόγησαν τη συμπεριφορά του κάθε παιδιού κατά τη διάρκεια της κατασκήνωσης, και κάθε παιδί ολοκλήρωσε επίσης μια αυτο-αξιολόγηση.
Συνολικά, τα παιδιά με ιστορικό κακοποίησης και παραμέλησης είχαν πολύ υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης, απόσυρσης, άγχους, και νευρωτισμού από κατασκηνωτές οι οποίοι δεν είχαν κακομεταχειριστεί.
Η διαφορά αυτή ίσχυε για τα παιδιά που ήταν θύματα όλων των τύπων κακοποίησης, συμπεριλαμβανομένης της παραμέλησης και σωματικής, σεξουαλικής ή συναισθηματικής κακοποίησης.
Το αποτέλεσμα ήταν πιο σοβαρό για τα παιδιά που υπέφεραν και από τα τέσσερα είδη κακοποίησης, ή από τις πιο σοβαρές μορφές κακοποίησης.
Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια για αγόρια και κορίτσια και από διαφορετικές φυλετικές ομάδες.
Αδυναμίες της μελέτης περιλαμβάνουν την εξάρτησή της από την επίσημη τεκμηρίωση της κατάχρησης, και την έλλειψη στοιχείων σχετικά με ψυχολογικές διαταραχές τα παιδιά μπορεί να είχαν πριν να βιώσουν κακοποίηση, αναγνωρίζουν οι συγγραφείς.
Ακόμα κι έτσι, οι ψυχολογικές και συμπεριφορικές επιπτώσεις της κακοποίησης μπορεί να είναι παρόμοιες, διότι τόσο η σωματική όσο και η συναισθηματική κακοποίηση – αν αυτό συμβεί μέσα σε μια οικογένεια ή μεταξύ των συμμαθητών – μπορεί να έχει κοινά στοιχεία, δήλωσε ο δρ William Copeland, ένας ερευνητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Duke στο Durham, της Βόρειας Καρολίνας.
Αυτή η μελέτη προσπαθεί να διορθώσει ένα μακροχρόνιο σφάλμα και τις προκαταλήψεις σχετικά με τις διαφορές μεταξύ αυτών των αντιξοοτήτων κατά την παιδική ηλικία», δήλωσε μέσω e-mail ο Copeland, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη,.
«Προτείνει ότι αν μιλάμε για πρόληψη, θεραπεία ή έλεγχο, οι έννοιες της παιδικής κακοποίησης πρέπει να είναι ευρύτερες και πιο ολιστικές από ό, τι ήταν,» πρόσθεσε ο Copeland. “Δεν υπάρχουν ιεραρχίες, όταν πρόκειται για την παιδική κακοποίηση.»
