Μοναδική η συμβουλή του Δαλάι Λάμα στις μαμάδες
Κάτι που σίγουρα δεν περιμένω να ζήσω ποτέ στην Κύπρο, είναι μια επίσκεψη από προσωπικότητες όπως ο Δαλάι Λάμα. Και με τα παιδιά στο σπίτι, αποκλείω και το γεγονός να ταξιδέψω οπουδήποτε θα μιλούσε ο Δαλάι Λάμα, για να τον ακούσω.
Περιορίζομαι λοιπόν, στο να διαβάζω, και να χαίρομαι που υπάρχει το διαδίκτυο που μου δίνει την ευκαιρία να ζήσω τέτοιες εμπειρίες μέσα από τα μάτια άλλων ανθρώπων.
Η Αυτού Αγιότης ο Δαλάι Λάμα θέλει να δώσει σε όλο τον κόσμο “μητρικό γάλα,” γράφει η Kiri Westby, στο huffingtonpost, και εξηγεί…….
«Πέρασα πρόσφατα μια μέρα σαν σαρδέλα σε κονσέρβα στο Coors Event Center του Πανεπιστήμιου του Κολοράντο, μαζί με χιλιάδες άλλους φορείς, ακούγοντας τη σοφία του δέκατου τέταρτου Δαλάι Λάμα, του εξόριστου πνευματικού ηγέτη του Θιβέτ. Μίλησε για ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από τις εσωτερικές βουδιστικές διδασκαλίες περί του “κενού” και την έννοια του «μη-εαυτού”, μέχρι το λιγότερο πολύπλοκο, και πολλές φορές επαναλαμβανόμενο μήνυμα ότι θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το επίσημο εκπαιδευτικό μας σύστημα-από τον παιδικό σταθμό μέχρι το διδακτορικό-για να διδάξουμε την καλοσύνη και την συμπόνια πέρα από τις νοητικές ασκήσεις που τονίζουμε μέχρι σήμερα.
“Αν μπορούμε να το κάνουμε αυτό», προέβλεψε, «ο 22ος αιώνας θα είναι πιο ήσυχος από ό, τι ο 21ος.» Επιτέλους, σκέφτηκα, μια καλή είδηση για τις μελλοντικές γενιές μας.»
Στη συνέχεια της μέρας, όταν όλα άλλαξαν στο πιο χαλαρό κομμάτι των ερωτοαπαντήσεων, το ακροατήριο βρέθηκε αντιμέτωπο με ορισμένες από τις πιο συγκινητικές στιγμές , συμπεριλαμβανομένης του Δαλάι Λάμα να μαθαίνει στην νοηματική να απαντάει «σ’αγαπώ»
«Είχα προγραμματίσει να ρωτήσω σχετικά με τη μητρότητα, παρά το γεγονός ότι πολλά άτομα με προειδοποίησαν ότι θα μπορούσε να με αντιμετωπίσουν ως ανόητη. “Τι να ξέρει σχετικά με τη μητρότητα;” Αναρωτήθηκαν. “Θα πρέπει να ρωτήσεις για κάτι πιο βαθύ. Κάτι πνευματικό. “Έτσι, έγραψα μια ολόκληρη λίστα με ερωτήσεις που δεν ήθελα πραγματικά να ρωτήσω, αλλά το μυαλό μου επανερχόταν στην αρχική μου ερώτηση. Επειδή δεν είναι υπερβολικό να πω ότι, για μένα, τίποτα στη ζωή δεν είναι πιο βαθύ, ούτε πιο πνευματικό, από την πορεία της μητρότητας. Αλλά όταν η στιγμή ήρθε για να αρπάξω την ευκαιρία και να υποβάλω την εσωτερική ερώτηση που με έκαιγε στον αναμφισβήτητα πιο κατανυκτικό άγιο άνθρωπο του κόσμου … Δείλιασα……
Και ποια γυναίκα δεν θα δείλιαζε να ρωτήσει μια τέτοια ερώτηση όταν οι περισσότεροι δημοσιογράφοι και φωτογράφοι γύρω της είναι άντρες.
«… και μετά κάτι θαυματουργό συνέβη.
Μια άλλη μαμά, πιο γενναία από ό, τι εγώ, σηκώθηκε και ρώτησε: «Πώς μπορούμε να αναθρέψουμε συμπονετικά παιδιά, ενώ παράλληλα να αγωνιζόμαστε για την μη-προσκόλληση τους;”»
Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο ίδιος επανέλαβε όλους τους αρχικούς μου δισταγμούς, απαντώντας, «Ίσως, είμαι το λάθος άτομο να ρωτήσετε;” Προκαλώντας γέλιο στο ακροατήριο. Συνέχισε, χαριτολογώντας, “Πρώτα απ’ όλα , θα χρειαζόταν να παντρευτώ και στη συνέχεια να κάνω παιδιά για να ξέρω πως πραγματικά να απαντήσω … και νομίζω ότι είμαι πολύ γέρος για αυτό τώρα!”Το χιούμορ,η εξυπνάδα του και τα δυνατά γέλια είναι αρκετά μεταδοτικά και ακόμη και οι πιο σοβαροί οπαδοί του στο πλήθος χαμογελούσαν έντονα.
Αλλά στη συνέχεια ήσυχα και στοχαστικά άρχισε να μιλά πρώτα και κύρια προκαλώντας μου σοκ, σχετικά με το μητρικό γάλα.
Αναφέρθηκε σε επιστημονικές μελέτες που δείχνουν πώς το γάλα της μητέρας αλλάζει σε θρεπτικά συστατικά και ανοσοσφαιρίνη, τροφοδοτώντας με τι ακριβώς χρειάζεται ένα μωρό για να αναπτυχθεί από μέρα σε μέρα. Προσθέτοντας ότι «πρέπει να κάνουμε το ίδιο πράγμα με την κοινωνία και με ολόκληρο τον κόσμο.”
Προχώρησε λέγοντας, όπως ο ίδιος έχει πολλές φορές πει στο παρελθόν, ότι ο πρώτος του δάσκαλος για τη συμπόνια ήταν η μητέρα του. Αλλά στη συνέχεια ο ίδιος βυθίστηκε βαθύτερα, σε μια ρέμβη της πρώιμης παιδικής ηλικίας του, το πρόσωπό του να παίρνει μια νεανική λάμψη, καθώς ο ίδιος μιμήθηκε πως ίππευε στους ώμους της μητέρας του ενώ εκείνη δούλευε στα χωράφια, οδηγώντας την από τα αυτιά, και κλοτσώντας την για να κινηθεί ταχύτερα. Πώς η υπομονή και η φροντίδα της τον δίδαξε την αγάπη. Μίλησε για το «μέγιστο μητρικό γάλα” που έλαβε από τους δασκάλους του και αξιόπιστους συμβούλους στα μοναστήρια όπου μεγάλωσε και ήταν σαφές, καθώς ο ίδιος μετατόπισε το θέμα για να επικεντρωθεί στην παρούσα στιγμή, ότι πρέπει να επεκτείνουμε αυτό το επίπεδο της «μέγιστης διατροφής” σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στη συνέχεια είπε κάτι που ήταν πράγματι αρκετά σοφό. Επισημαίνοντας πολλές μαμάδες στο ακροατήριο να κάθονται με τα παιδιά τους, πρόσθεσε, “Αλλά αν θέλετε να ξέρετε για τη συμπόνια της μητέρας, απλά να ρωτήσετε αυτήν … ή αυτην … ή αυτην.” Και με αυτά τας ταπεινά λόγια, εντόπισε ό, τι ήταν πάντα αλήθεια κατά μήκος του ταξιδιού της μητρότητας μου: Μητέρες, έχουμε η μία την άλλη. Μαθαίνουμε και καθοδηγούμε η μία την άλλη και, συλλογικά, γνωρίζουμε την ακριβή διατροφή και τις ανοσοσφαιρίνες που απαιτούνται για να σπείρουν την ειρήνη στην επόμενη γενιά μας.
Μπορεί να μην είναι μοναδικό το να πούμε στις μητέρες να στηρίζονται η μία στην άλλη, αλλά είναι μοναδικό να ακούμε από ένα αρσενικό παγκόσμιο ηγέτη να παραδεχθεί αυτό που δεν ξέρει, και σχεδόν ανήκουστο να ακούμε κάποιο να μιλά για τη δύναμη του «μητρικού γάλακτος.” Με αυτό τον φακό, ήταν το τέλειο πρόσωπο για να ρωτήσω σχετικά με τη μητρότητα και είμαι αιώνια ευγνώμων στον φίλη-μαμά που ήταν αρκετά τολμηρή για να σταθεί μπροστά σε χιλιάδες, με το ρίσκο να ακουστεί ανόητη, και να το ρωτησει.
Από τώρα και στο εξής, όταν είμαι διστακτική ως μητέρα, όταν έρθει η σειρά μου να φτάσω αυτό το ορόσημο που θα πονέσει την καρδιά μου, του να αφήσω τα παιδιά μου να φύγουν, θα θυμάμαι που να απευθυνθώ για καθοδήγηση και υποστήριξη …
