Τα παιδιά και η τεχνολογία

Να ανυσηχώ….ή να χαίρομαι. Μόλις πέρασε από μπροστά μου η τετράχρονη κόρη μου. Η κόρη που δεν έχει ιδέα από τεχνολογία. Ο μεγάλος ο πεντάχρονος είναι ο μανιακός. Την βλέπω λοιπόν να περνά, αφήνωντας πίσω της το παλιό μου κομπιούτερ…..ένα PC το οποίο όταν αγόρασα το λαπτοπ μου, αποφάσισα να κρατήσω, μπας και χρειαστεί για τα παιδιά. Παρακολουθούσε στο Youtube την πολυαγαπημένη της Πέππα το Γουρουνάκι. Δεν έφυγε όμως έτσι απλά. Φεύγοντας άκουσα τον θόρυβο που κάνει το κομπιούτερ όταν σβήνει. Και το κουμπί της οθόνης κανονικά όπως έπρεπε. Οκ ξέχασε το μεγάφωνο, αλλά σιγά σιγά θα το μάθει κι αυτό.

Και μένω με την απορία, που και πως… και που δεν θυμάμαι να της έχω δείξει. Το καλό πάντως είναι ότι, αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς, υπολογίζω ότι η ιστοσελίδα μου σε δυό τρία χρόνια θα κάνει θαύματα. Θα καθίσω με ένα τετράδιο στον καναπέ, θα γράφω όποτε μου έρχεται η όρεξη, και τα παιδιά μου θα ανεβάζουν για μένα οποιαδήποτε άρθρα θα θέλω να γράψω. Αντί φωτογραφίες, θα μάθουν μέχρι τότε και το photoshop, αν μέχρι τότε δεν θα έχει βγει κάτι πιο νέο.

Κι εδώ που τα λέμε, με την πρόοδο της τεχνολογίας, κι εμάς να μεγαλώνουμε, μάλλον σε λίγα χρόνια, όταν πια δεν θα υπάρχουν οι ιστοσελίδες και τα γνωστά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με βλέπω να βγαίνω εκτός κυκλοφορίας. Τα παιδιά θα γνωρίζουν όλα τα νέα περί τεχνολογίας, κι εγώ αναγκαστικά θα καθίσω στην κουζίνα μου, και αναγκαστικά θα μάθω να μαγειρεύω. (καλύτερα από τώρα σίγουρα). Και ποιος ξέρει, ίσως τότε, να κάνω και μια δεύτερη ιστοσελίδα, με καθαρά δικές μου συνταγές, και συμβουλές για εύκολο καθάρισμα του σπιτιού. Γιατί δυστυχώς, όσο κι αν προοδεύει η τεχνολογία, σπίτι δεν καθαρίζει από μόνη της, ούτε μαγειρεύει τα γεύματα μας.