Αθώοι ή ένοχοι, και για ποιο λόγο
Το άκουσα χτες στο Κανάλι 6 (ε οκ, σαν καλή λεμεσιανή ακούω παγκύπριο μεν….λεμεσιανό σταθμό δε). Κλήθηκε η αστυνομία, κατηγορήθηκαν οι γονείς, κάλεσαν το γραφείο ευημερίας, τον επίτροπο, το επόμενο που έμεινε ήταν να καλέσουν και την εκκλησία.
Ο Παπαευαγόρου έκανε κάποιο σχόλιο….κι εκεί πήρα στροφές. Αν απλά διάβαζα τα άρθρα που όλοι μοιράστηκαν, όπως συνηθίζεται, ίσως να κατέκρινα κι εγώ τους γονείς. Οι γονείς ετών 39, άφησαν τα τρία παιδιά τους ηλικίας 2μιση και 15 στο σπίτι, και πήγαν για διασκέδαση.
Δεν διευκρινίζουν αν τα δύο είναι 15 και το ένα 2μιση ή αντίθετα. Ίσως εγώ να μην άφηνα παιδιά 15 χρονών στο σπίτι να προσέχουν δίχρονο. Ίσως κι άλλοι να μην άφηναν.
Τι γίνεται όμως σε άλλες χώρες. Χώρες όπου θεωρούν αρκετά μεγάλα τα παιδιά των 15-16 χρονών ώστε να τα καλούν ως baby sitter για να προσέξουν τα παιδιά τους. Χώρες όπου το κάθε παιδί στα 16 έχει οπωσδήποτε εργαστεί κάπου για κάποιο χρονικό διάστημα για να βγάλει το χαρτζιλίκι του. Με αυτό το σκεπτικό τότε θα έπρεπε να κατηγορήσουν την μισή Αμερική, όπου χρησιμοποιούν τα 16χρονα γειτονόπουλα ως baby sitter.
Μήπως το θέμα είμαστε εμείς που δεν θέλουμε να αφήσουμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν; Μήπως δεν τα μάθαμε πως να προσέξουν, να περιποιηθούν, ή να νοιαστούν για το δίχρονο αδελφάκι τους; Αυτά τα παιδιά σε 2-3 χρόνια, θα πάνε στρατό να υπηρετήσουν την πατρίδα, θα πάνε για σπουδές και θα ζήσουν αν όχι στο εξωτερικό, σε κάποια άλλη πόλη μόνα τους. Αν δύο χρόνια πριν δεν μπορούν να ‘προσέξουν’ το μικρό τους αδελφάκι, τότε σίγουρα έχουμε πρόβλημα.
