Κουλάρετε και προσκαλέστε τους φίλους σας
Τις προάλλες ενώ ετοιμαζόμουν να βουρτσίσω τα δόντια της κόρης μου, τρομαξα γιατί νόμισα ότι θα χρειαζόταν γύρω στα πενήντα σφραγίσματα, ήταν τόσο μαύρα. Ηρέμησα όταν κατάλαβα πως απλά πριν μπούμε στο μπάνιο, είχε φάει δύο τρία Όρεος. Φαντάζομαι ότι κάπως έτσι νοιώθουμε όταν θέλουμε να καθαρίσουμε ένα σπίτι, ειδικά όταν εκείνη την ώρα βρισκονται εκεί και τα παιδιά μας. Κι αν δεν ανήκετε στην κατηγορία όπου το καθάρισμα ενός σπιτιού είναι το χομπυ σας (και χίλια μπράβο αν αυτό σας αρέσει), ισως να είστε σαν κι εμένα, ένας άνθρωπος που νοιώθει ότι το σπίτι του ανήκει στην κατηγορία «η απόλυτη καταστροφή».
Φυσικά, μπορεί να πιστεύετε ότι το σπίτι σας ανήκει στην πιο πάνω κατηγορία ακόμα κι αν το χόμπυ σας είναι το καθάρισμα του σπιτιού. Αυτό λίγο πολύ το έχουμε όλες οι γυναίκες.
Υπάρχει μια χαζή τάση για τελειομανία αυτές τις μέρες. Βλέπουμε πεντακάθαρες κουζίνες και σαλόνια σε περιοδικά, τρόφιμα παραποιημένα για σκοπούς φωτογράφησης, να φαίνονται φρέσκα και καταπληκτικά, άψογους κήπους, υπέροχα σώματα, φανταχτερά αυτοκίνητα …
Βλακείες. Όποιος περνάει ολόκληρες ημέρες καθαρίζοντας το σπίτι του μέσα έξω πριν καλέσει φίλους, επειδή φοβάται πως θα τον κρίνουν, όποιος γονιός αρνήθηκε να καλέσει παιδιά στο σπίτι για να παίξουν επειδή φοβήθηκε ότι το σπίτι είναι πάρα πολύ βρώμικο…… απλά με μια λέξη….. βλακείες.
Το να είμαστε καλοί γονείς, νομίζω είναι υπέραρκετο, πριν μπούμε στον αγώνα για να καταφέρουμε να έχουμε τα τέλεια σώματα, τα τέλεια σαλόνια, την τέλεια ζωή. Να ζούμε στο στρες, και να αποφεύγουμε φίλους, και να στερούμε στα παιδιά μας παρέα για παιχνίδι, γιατί ίσως νοιώθουμε μειονεκτικά μπροστά σε άλλους γονείς;
Δεν υπάρχει αρκετή ώρα σε μια μέρα ώστε να πετύχουμε όλα αυτά τα τέλεια αποτελέσματα στα σπιτια, στις δουλειές μας, στο σώμα μας, και στη ζωή των παιδιών μας. Αν συνεχίσουμε να προσπαθούμε για την τελειότητα, τότε πολύ πιθανόν μέχρι να καταφέρουμε το τέλειο σπίτι, τα παιδιά μας ήδη να έχουν δικά τους παιδιά.
Δεν έχουμε αρκετό χρόνο για φιλίες όταν κυνηγούμε αποτελέσματα που κάθε άλλο παρά ρεαλιστικά είναι.
Υπάρχει λίγη σκόνη στο σπίτι; Ε και; Αν καθίσω να σκεφτώ πότε σκούπισα τελευταία φορά κάτω από τον καναπέ, τότε αποκλείεται να κριτικάρω τα «ακατάστατα σημεία» στο δικό σας σπίτι, κι ελπίζω κι εσείς το ίδιο στο δικό μου. Πιάτα στον νεροχύτη; Δηλαδή τολμάτε και τρώτε σ’ αυτό το σπίτι; Στίβη με περιοδικά; Πάω στοίχημα ότι κι εσείς κάπου έχετε μια ίδια, εκτός κι αν σταματήσατε να αγοράζετε περιοδικά λόγω έλλειψης χρόνου να τα διαβάσετε.
Αν δεν έχετε χρόνο να ετοιμάσετε κάποιο γλυκό, μην ανυσηχείτε καθόλου. Κεράστε ένα ποτήρι κρασί, κι ας σταθουμε δίπλα δίπλα παρέα να κάνουμε κάποια δουλίτσα στην κουζίνα, όσο τα παιδιά σπάνε πράγματα και φωνάζουν στο δωμάτιο με τα παιχνίδια. Μόνο που θα υπάρχει κάποιου είδους διάλογος που να θυμίζει διάλογο για ενήλικες, είναι μάλλον υπέραρκετο για μας τις μαμάδες.
Κι αν οι μαγειρικές σας ικανότητες είναι όσο καλές όσο οι δικές μου, τότε μακαρόνια με έτοιμη σάλτσα είναι ότι πρέπει. Αν προσπαθήσω να θυμηθω την τελευταία φορά που κάποιος μαγείρεψε για μένα, τότε θα πρέπει να πάω πολλά μα πολλά χρόνια πίσω.
Θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω, και όχι να σε κριτικάρω. Αχ μανούλα. Μόνο και μόνο που η ζωή σου μοιάζει αρκετά με την δική μου ζωή, είναι υπέραρκετό.
Είναι πολύ μοναχική. Έτσι όταν μας δίνετε η ευκαιρία, ας περάσουμε όμορφα. Ηρεμήστε και καλέστε τους φίλους σας. Καλά να περάσετε, και πιείτε κι ένα κρασάκι στην υγειά μου.
image Pixabay
