Πώς αντιμετωπίζουμε την αγένεια, τη γκρίνια και την άρνηση;
Έχετε παιδιά προσχολικής ηλικίας; Αυτό σημαίνει ότι έχετε ήδη επιβιώσει από τα ξενύχτια της βρεφικής ηλικίας και την «τρομερή ηλικία» των δύο ετών. Και πάνω που νομίζατε ότι… τα χειρότερα πέρασαν, βρίσκετε αντιμέτωποι με ένα πεισματάρικο, γκρινιάρικο και συχνά αγενές νήπιο.
Κανείς δεν είπε ότι το να είσαι γονιός είναι εύκολο, ειδικά όταν έχεις να κάνεις με τις πιο δύσκολες και εκνευριστικές πτυχές της παιδικής ανάπτυξης. Η λύση είναι μία: Σηκώνουμε μανίκια και αντιμετωπίζουμε κατά μέτωπο την ενοχλητική νηπιακή συμπεριφορά χωρίς να χάνουμε την ψυχραιμία μας.
Εξαλείψτε την αγένεια
«Τα παιδιά δεν γεννιούνται γνωρίζοντας πως να είναι ευγενικά. Η ευγένεια είναι μία κοινωνική συμπεριφορά που μαθαίνεται από την εμπειρία και τη συνεχή εκπαίδευση» υποστηρίζει η Καμίλα Μπράουν, ιδιοκτήτρια βρεφονηπιακού σταθμού. «Στην προσχολική ηλικία τα νήπια είναι πολύ δεκτικά στην αφομοίωση κανόνων, επομένως αυτή η περίοδος προσφέρει μία εξαιρετική ευκαιρία για να διδάξει κανείς στα παιδιά πως να είναι ευγενικά»
Τα παιδιά αφομοιώνουν τη συμπεριφορά των ενηλίκων που τα περιστοιχίζουν, οπότε προσπαθήστε να είστε το φωτεινό παράδειγμα ευγένειας που θέλετε τα παιδιά σας να διαθέτουν. Τα παιδιά χρειάζεται να ακούν τους γονείς να λένε συχνά «παρακαλώ», «ευχαριστώ» «συγνώμη» και «μπορώ να…». Αν οι καθημερινές σας επαφές με τους γύρω σας χαρακτηρίζονται από ευγένεια, αυτή η συμπεριφορά θα γίνει δεύτερη φύση και για τα παιδιά σας.
Τα μικρά παιδιά απορροφούν πληροφορίες τάχιστα. Αλλά όταν βομβαρδίζονται με πολλές πληροφορίες για πράγματα που «πρέπει» και «δεν πρέπει» να κάνουν, μπορούν εύκολα να τα ξεχάσουν. Η καλύτερη τακτική, λοιπόν, είναι να εισάγετε τους κανόνες συμπεριφοράς σταδιακά και να κάνετε αρκετές διακριτικές υπενθυμίσεις. Όταν βλέπετε ότι το παιδί σας κάνει προσπάθεια να είναι ευγενικό με τους άλλους, ενθαρρύνετέ το λέγοντας «ήταν πολύ ωραίο που είπες ευχαριστώ όταν η γιαγιά σου έδωσε την κούκλα, μπράβο». Αυτού του τύπου η ενθάρρυνση θα βοηθήσει το μικρό σας να καταλάβει ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο και να συνεχίσει να προσπαθεί να έχει ευγενική συμπεριφορά.
Σταματήστε την γκρίνια
Η συνεχής γκρίνια, το κλάμα και τα ουρλιαχτά του μικρούς σας που διαμαρτύρεται για να πάρει άλλο ένα μπισκότο μπορεί να κλονίσουν τα νεύρα κάθε γονιού. Και ενώ είναι ιδιαιτέρως δελεαστικό να ενδώσετε στις απαιτήσεις του μόνο και μόνο για να σταματήσει αυτή την γκρίνια, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι έτσι το μόνο που θα καταφέρετε είναι να διαιωνίσετε αυτή τη συμπεριφορά. «Αν το παιδί καταλάβει ότι η γκρίνια και οι φωνές του σας ενοχλούν τόσο που … μπορεί να είναι αποτελεσματικές, θα γίνουν το νέο του όπλο» αναφέρει η Γιασμίν Στιούαρτ, δασκάλα δημοτικού.
Επομένους, όταν το παιδί σας ξεκινήσει να γκρινιάζει, παραμείνετε ήρεμοι και απαιτήστε να σας μιλήσει και αυτό φυσιολογικά, χωρίς γκρίνια.
Αν το παιδί σας γκρινιάζει διαρκώς, ίσως τα αίτια να είναι βαθύτερα. Κάντε μία παύση και αξιολογήστε την ευρύτερη κατάσταση. Μήπως μόλις έχει έρθει ένα αδερφάκι στο σπίτι; Μήπως είστε πολύ απασχολημένοι με τη δουλειά και δεν του δίνετε πολλή σημασία τελευταία; Μήπως είναι απλώς πολύ κουρασμένο;
Η γκρίνια του παιδιού μπορεί να είναι μία έκκληση του παιδιού για προσοχή. Σε αυτή την περίπτωση, προσπαθήστε να αφιερώσετε περισσότερο χρόνο αποκλειστικά στο παιδί σας καθημερινά.
Μετατρέψτε την άρνηση σε υπακοή
Τα νήπια σταδιακά αναπτύσσουν μία αίσθηση αυτονομίας και δεν διστάσουν να το επιδεικνύουν. Έτσι, συχνά, αρνούνται να φάνε, να πάνε για ύπνο ή να ντυθούν. Δυστυχώς, αποδέκτες όλης αυτής της άρνησης και της ανυπακοής είναι πάντα οι γονείς. Όταν το παιδί σας αρνείται πεισματικά να κάνει αυτό που του ζητάτε, είναι πολύ εύκολο να εκνευριστείτε και να χάσετε τον έλεγχο. Οι φωνές και η τιμωρία όμως, δεν θα λύσουν το πρόβλημα. Κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσουν σε περιττές μάχες εξουσίας και περισσότερο εκνευρισμό.
Ευτυχώς, η συνήθης συμπεριφορά ανυπακοής στα νήπια μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, προσφέροντάς τους απλές επιλογές. Πριν το παιδί σας ξεκινήσει να ντυθεί το πρωί, βάλτε του πάνω στο κρεβάτι δύο επιλογές ρούχων και αφήστε το να διαλέξει τι θέλει να φορέσει. Δώστε του την ευκαιρία να επιλέξει αν θέλει ζαμπόν ή γαλοπούλα στο τοστ του. Όταν προσφέρετε συγκεκριμένες – ολιγάριθμες – επιλογές, δίνετε στο παιδί τον «χώρο» που χρειάζεται για να εξασκήσει τη νεοαποκτηθείσα ανεξαρτησία του, χωρίς να διακινδυνεύει την ασφάλειά του ή… την ψυχική σας υγεία! Όλες οι επιλογές που θα προσφέρετε στο παιδί πρέπει να είναι αρεστές και σε εσάς, ούτως ώστε ό,τι και να διαλέξει να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Το να έχετε πρόγραμμα είναι ένας άλλος εξαιρετικός τρόπος να αντιμετωπίσετε την ανυπακοή, καθώς το πρόγραμμα δίνει στα παιδιά τη δυνατότητα να προβλέψουν τι θα συμβεί στη συνέχεια. Αν το παιδί σας καταλάβει ότι κάθε μέρα μετά το φαγητό ακολουθεί μεσημεριανός ύπνος, είναι λιγότερο πιθανό να προβάλει αντίσταση, γιατί όταν ξέρει τι πρόκειται να συμβεί, αισθάνεται ότι έχει τον έλεγχο της ζωής του. Για να λειτουργήσει σωστά αυτή η τακτική, πρέπει το πρόγραμμα να εφαρμόζεται με συνέπεια, οπότε προσπαθήστε να εφαρμόζεται με συνέπεια, οπότε προσπαθήστε να αποφεύγεται μη απαραίτητες αλλαγές.
Φυσικά δεν πρέπει να περιμένουμε θαύματα όταν προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την γκρίνια, την αγένεια και την άρνηση στα νήπια, γιατί και αυτές οι συμπεριφορές είναι μέρος της φυσιολογικής τους ανάπτυξης. Η αντιμετώπισή τους παίρνει χρόνο, αλλά με υπομονή και συνεχή προσπάθεια θα δείτε σιγά, σιγά αυτές τις συμπεριφορές να αλλάζουν.
