Γιορτάσαμε τη Διεθνή Μέρα Θεάτρου παρέα με τη Μπαλωμένη ΤσέΠη!!
Προσπαθώ κάθε Σαββατοκυρίακο να βρίσκω κάτι διαφορετικό να κάνω με τα παιδιά μου. Τελευταία στιγμή, είδα στο Facebook μια ανακοίνωση για ένα θεατρικό εργαστήρι, με ευκαιρία την Παγκόσμια ημέρα θεάτρου.
Θέατρο Τσέπης; Πρώτη φορά το άκουγα. Γιατί όμως να μην δοκιμάσω; Ψάχνω που ψάχνω κάτι που ίσως αρέσει στον μικρό μου γιο που έχει σκαρτάρει μέχρι τώρα τα μαθήματα μουσικής, καράτε, ποδοσφαίρου και η λίστα ατελείωτη.
Μου αρέσει πάντα να είμαι στην ώρα μου. Φτάσαμε μόλις ένα λεπτό πριν την ώρα μας, κι έτρεχα να είμαι συνεπής. Μπήκαμε από την πλαινή είσοδο, και πίσω από τις πινακίδες. (δεν διάβασα τι έγραφε η πινακίδα).
Μετά από μια μικρή εισαγωγή από την ηθοποιό, μπαίνει αλαφιασμένη μέσα μια κοπέλα. Έψαχνε τη βαλίτσα της. Δεν την έβρισκε, την είχε αφήσει έξω. Ανησύχησα, να την βοηθούσαμε; Μετά σκέφτηκα ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί της. Τώρα με την κρίση αν το προσέξατε, βρίσκουμε πολλούς άνθρωπους στο δρόμο να παραμιλούν. Και μετά….. ένιωσα ηλίθια.
Φυσικά…..σε θεατρικό εργαστήρι βρισκόμουν…..και η βαλίτσα έκρυβε όλες τις ιστορίες που ακολούθησαν….
Περάσαμε καταπληκτικά. Οι κοπέλες πραγματικά ταλαντούχες. Τυχερά τα παιδάκια που παρακολουθούν τα εργαστήρια τους. Και τώρα γνωρίζω κι από πρώτο χέρι πως βοηθούν τα παιδιά μας τα θεατρικά εργαστήρια.
Συγχαρητήρια Θέατρο Τσέπης για τη δουλειά που κάνετε. Συγχαρητήρια Μαρία Σωκράτους και Μικαέλλα Θεοδουλίδου.
Κι όσο για τον μικρό μου…Μάλλον οι άλλοι δύο θα παρακολουθήσουν σύντομα κάποιο εργαστήρι…..ο μικρός έχει να δοκιμάσει πολλα ακόμα.
———– ————- ————–
Κι εδώ θα δανειστώ ένα ποστ τους από το Facebook, για να μάθετε περισσότερα για το δίδυμο που μας χάρισε τις όμορφες στιγμές.
«Οι αληθινοψεύτικες ιστορίες μιας βαλίτσας», το παραμύθι των δημιουργών…και ποιοι θα μπορούσαν να το πουν καλύτερα από τους ήρωες των δικών μας θεατροπαιδαγωγικών εργαστηρίων…
Παραμυθάς: Δυο φορές και δυο καιρούς….
Κύκνος: …ήταν δυο κοριτσάκια, η Μικαέλλα Ξωτικένια και η Μαρία Μαγεία….
Πέτρος: Μικαέλλα Θεοδουλίδου και Μαρία Σωκράτους είναι τα πραγματικά τους ονόματα και μεγαλώνοντας φοίτησαν στο πανεπιστήμιο του μακρινού νεραϊδένιου δάσους…
Νεφέλη: Εγώ πάλι, γιατί άκουσα ότι αποφοίτησαν από το Πανεπιστήμιο Κύπρου;
Αναστασία: Δεν ξέρω τι λέτε, πάντως σίγουρα είναι και οι δύο τους εκπαιδευτικοί. Μάλιστα δασκάλες!
Βασίλισσα: Και όταν ήρθε ο καιρός να γεμίσουν το μαγικό τσουβάλι τους με νέες γνώσεις, αποφάσισαν να ταξιδέψουν σε μια χώρα μακρινή, πέρα από το νεραϊδένιο δάσος, για να βρουν το σοφό σκαθάρι που κουβαλάει πάντα στην πλάτη του μυριάδες γνώσεις.
Αναστασία: Άσε να μαντέψω… Μήπως, λέω, μήπως, αυτή η μακρινή χώρα ονομάζεται Αγγλία; Και μήπως το σοφό σκαθάρι ονομάζεται Πανεπιστήμιο του Warwick;
Δήμητρα: Ναι!! Και τότε ήταν που χρίστηκαν Φύλακες του Θεατρόκοσμου αποφοιτώντας από το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Δράμα και Θέατρο στην Εκπαίδευση»! Το σπουδαίο είναι που έμαθαν να κάνουν απίστευτα ξόρκια. Ξόρκια για να μαθαίνουν τα παιδιά, όχι μόνο διαβάζοντας από τα βιβλία αλλά και μέσα από την μαγεία του θεάτρου!
Αλόη: Και μια μέρα που από τον ροζ ουρανό έπεφτε πράσινο χιόνι, η Μαγεία έκανε ένα φανταστικό ξόρκι στην Ξωτικένια και την έστειλε μεμιάς στη Μαγική Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Νέου Ελληνικού Θεάτρου!
Κύκνος: Και η Ξωτικένια εκεί πήρε ένα πάπυρο που έλεγε ότι είναι πτυχιούχος στην Υποκριτική Τέχνη!
Βασίλισσα: Και από τότε μαζί με την αγαπημένη της φίλη Μαγεία ταξιδεύουν ασταμάτητα σε συναρπαστικούς κόσμους γεμάτους κάθε λογής περιπέτειες.
Παραμυθάς: ..και έζησαν αυτές οι δυο, δυο φορές καλά και εμείς δυο φορές καλύτερα…
Facebook Pages
Θέατρο Τσέπης
99 422712
Κουρείου 9, Λεμεσος
