Στη βοτανοΧώρα μια φορά…17 Οκτωβρίου,
Οι εκδόσεις Μέθεξις, και το Public, σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου
«Στη βοτανοΧώρα μια φορά…» της Εύης Νικολαίδου
Ομιλητές:
Κος Σάββας Στούππας, Αντιδήμαρχος Λεμεσού
Κα Μαρία Κυριάκου, Παιδαγωγός-Ψυχολόγος-Ειδική Εκπαιδευτικός
Και η συγγραφέας
Σάββατο 17 Οκτωβρίου, 2015 και ώρα 12.00 στο Public Λεμεσού MyMall στο Ζακάκι
«Μια καινούρια μέρα ξημερώνει στη βοτανοΧώρα. Δεν έχετε ξανακούσει για τη βοτανοΧώρα; Αλήθεια; Βρίσκεται στο απέναντι βουνό απ’ την Πολιτεία των πουλιών. Είναι πανέμορφη, γεμάτη χρώματα και αρώματα που σε μαγεύουν!
Τα βότανα είναι ενθουσιασμένα. Όλο το χρόνο περιμένουν με λαχτάρα αυτή τη μέρα για ν’ αρχίσει το ταξίδι τους. Κάτι, όμως, δεν πάει καλά. Ο Άνεμος δε θέλει να βγει από τη σπηλιά του. Είναι λυπημένος. Τα σύννεφα δεν έχουν όρεξη για ταξίδια. Μα, τι συμβαίνει;
Μια είδηση έρχεται από μακριά. Τα βότανα κινδυνεύουν! Από τι; Δε θα το πιστέψετε!
Ο Ευκάλυπτος, ο αρχηγός της βοτανοΧώρας, καλεί γενική συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία. Μία λύση υπάρχει. Θα ταξιδέψουν όλοι μαζί ως τη Χώρα των ανθρώπων και ακόμη πιο πέρα. Πρέπει, όμως, να βιαστούν, πριν φύγει αυτή η μέρα. Άραγε, θα προλάβουν;
Βολευτείτε, πάρτε μια βαθιά ανάσα κι ελάτε να ταξιδέψουμε μαζί σ’ ένα κόσμο παραμυθένιο!»
Λίγα λόγια για την συγγραφέα από την δική της ιστοσελίδα
«Γεννήθηκα στην όμορφη Θεσσαλονίκη. Από μικρή μου άρεσε να γράφω στιχάκια και παραμυθένιες ιστορίες. Τις χρωμάτιζα με πολύχρωμες μπογιές και τις μοίραζα στους φίλους και τις δασκάλες μου. Όταν μεγάλωσα σπούδασα την Ελληνική Γλώσσα και την Ιστορία του τόπου μας. Από τότε διδάσκω στους μαθητές μου όλα εκείνα που μου δίδαξαν κι οι δικοί μου καθηγητές. Παράλληλα οργανώνω και παρουσιάζω στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Θεσσαλονίκης παιδικά εκπαιδευτικά προγράμματα. Είμαι παντρεμένη και μητέρα ενός αγοριού.
Η μεγάλη αγάπη μου για τα παιδιά και την παιδική λογοτεχνία ήταν αυτή που με ώθησε να γράψω τα δικά μου παιδικά βιβλία. Γιατί πάντα λαχταρούσα να ανταμώνω συχνά με όλα τα παιδικά προσωπάκια, όπου κι αν βρίσκονται, και να τα βλέπω μόνο να χαμογελούν.»
