Εισαγωγή στερεών τροφών στη βρεφική ηλικία

Συνήθως καταπιάνουμε με θέματα τα οποία με απασχολούν και δυσκολεύομαι να βρω λύσεις από μόνη μου. Για να πρέπει να τα ψάξω, σημαίνει ότι κι άλλες μανούλες ψάχνουν επίσης.

Όμως τα παιδιά μου μεγαλώνουν, και οι νέες μανούλες έχουν τις δικές τους απορίες. Ίσως κάποια θέματα  να θεωρούμε ότι τα γνωρίζουν ήδη γιατί έχουν μιλήσει με τον γιατρό τους. Όμως αν πάω πίσω κάποια χρόνια και θυμηθώ τον εαυτό μου, όσο κι αν ρωτούσα, μέχρι να γυρίσω στο σπίτι τα μισά θυμόμουνα.

Γι’ αυτό λοιπόν όταν είδα ότι μια μαμά ρωτούσε για το βρεφικό φαγητό, θεώρησα την απάντηση μιας μαμάς-παιδιάτρου  ότι  καλύτερο θα μπορούσα να έχω στη σελίδα μας για το συγκεκριμένο θέμα.

«Οταν ξεκίνησα την ειδικότητά μου στο νοσοκομείο, δεν καταλάβαινα προς τι όλος αυτός ο κακός χαμός με το βρεφικό φαγητό… «Πόσο δύσκολο πια να είναι να το φτιάξεις? Τι μυστικό έχει;»… Τελικά, η εμπειρία μου ως μαμα με έμαθε ότι τίποτε δεν είναι τόσο απλό όσο μπορεί να νομίζει ένας/μια εργένης/-ισσα… (ένα πάθημα-μάθημα που πληρώνω σε κάθε νέο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού μου…)

Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε με τα βασικά:

Πότε ξεκινάει το μωρό σας να τρώει κάτι άλλο εκτός από γάλα;

Η σύσταση των παιδιάτρων (συμπεριλαμβανομένης της υποφαινόμενης) είναι ότι ξεκινάμε ΜΕΤΑ τους 4,5 μήνες και όχι αργότερα από τους 6 μήνες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, επιμένει ότι καλό είναι ο θηλασμός να είναι αποκλειστικός για τους 6 πρώτους μήνες και μετά να αρχίζουμε άλλες τροφές. Γύρω στους 6 μήνες ζωής, το βρεφάκι σας πλέον δεν καλύπτεται πλήρως διατροφικά από το γάλα (μητρικό ή ξένο), οι ανάγκες του ειδικά σε σίδηρο ξεπερνουν τις δυνατότητες του γάλακτος. Το πεπτικό του σύστημα έχει ωριμάσει και μπορεί να επεξεργαστεί αμυλούχες τροφές (αλεύρια, σιτηρά), ενώ πλέον είναι πάρα πολύ περίεργο για το περιβάλλον του (σας κοιτάει στο στόμα όταν τρώτε και σας μιμείται).

Γενικά, το βρέφος σας μπορεί να λάβει κάτι άλλο εκτός από το γάλα του, εφόσον:

1. Εχει κλείσει τους 4,5 μήνες ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και ουτε μέρα νωρίτερα (αν δεν συντρέχει ιατρικός λόγος, καλό είναι να διατηρήσετε αποκλειστικό θηλασμό ως τους 6 μήνες)
2. Κάθεται μόνο του (δεν δίνουμε στερεες τροφές σε παιδιά σε ημικαθιστή θέση!!!!)
3. Το αντανακλαστικό προβολής της γλώσσας (όταν κάτι ακουμπάει τα χείλη του βρέφους, εκείνο βγάζει τη γλώσσα για να ψάξει για θηλή) έχει εξαφανιστεί.  (Αν  προσπαθήσετε να το ταΐσετε ενώ ακόμη το κάνει, κάθε κουταλιά σας θα τη σπρώχνει έξω με τη γλώσσα του κι εσείς θα νομίσετε ότι δεν του αρέσει…)

Τονίζεται ότι κατά την διαδικασία εισαγωγής νέων τροφών, ΔΕΝ διακόπτεται ο θηλασμός. Αντίθετα, ο θηλασμός ΒΟΗΘΑΕΙ πάρα πολύ στην σωστή επεξεργασία των νέων ουσιών από τον οργανισμού του μωρού σας και το προφυλάσσει από αλλεργίες.

Το να καθυστερήσουμε την εισαγωγή των στερεών πέραν του 6ου μήνα, δε μας παρέχει τίποτε, καθώς έχει βρεθεί ότι με αυτή την πρακτική:

1. Η ανάπτυξη των παιδιών μπορεί να καθυστερήσει γιατί το γάλα δεν επαρκεί για τις αυξημένες τους ανάγκες
2. Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για αλλεργίες
3. Η καλύτερη ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων όπως η μάσηση, μπορεί να καθυστερήσει και το παιδί να μην θέλει να μάθει νέες γεύσεις και υφές.
4. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η εισαγωγή στερεών τροφών πριν τους 4 μήνες και μετά τους 6 μήνες, αυξάνει την πιθανότητα παχυσαρκίας στη νηπιακή ηλικία.

 

Με ποιες τροφές;

Γενικά, μετά από άπειρους συνδυασμούς και πειραματισμούς, η παγκόσμια παιδιατρική κοινότητα τείνει στο εξής συμπέρασμα: Μέσα σε λογικά πλαίσια, εφόσον τηρούνται γενικοί κανόνες υγιεινής και παρασκευής της τροφής, καθώς και σωστού τρόπου χορήγησης, δεν έχει μεγάλη σημασία η σειρά εισαγωγής των τροφών. Δηλαδή:

1. Πλένουμε πολύ καλά όλες τις πρώτες ύλες για το φαγητό του μωρού και το μαγειρεύουμε πολύ καλά. Έτσι προστατευουμε το μωρό από μεταδοτικές ασθένειες.
2. Προσθέτουμε κάθε φορά ΕΝΑ καινούργιο συστατικό στο γεύμα του παιδιού και τα υπόλοιπα τα κρατάμε σταθερά. Το δοκιμάζουμε 3-4 μέρες προτού προσθέσουμε άλλο νέο συστατικό. Με αυτόν τον τρόπο, αν το παιδί παρουσιάσει εξάνθημα ή ανησυχία ή διάρροιες ή εμετό, ξέρουμε ποιο ακριβώς συστατικό μπορεί να το ενόχλησε.
3. Τα γευματα πρέπει να είναι πολτοποιημένα ως τους 8 μήνες στο μίξερ, αργότερα λιωμένα με το πηρούνι, επιπλέον πρέπει να μπορεί να κρατάει κάτι μαλακό στο χεράκι του για να μασουλήσει μόνο του (ακόμη και αν δεν εχει δοντια, αλέθει με τα ούλα του, αν σας δαγκώσει το δάχτυλο θα καταλάβετε τι ενοοώ!).
4. Ωσπου να κλείσει τον πρώτο χρόνο ζωής, πρέπει να έχει δοκιμάσει από όλες τις τροφές, πάντα με τρόπο κατάλληλο για την ηλικία του. Μπορεί να φάει ακόμη και ξηρούς καρπούς, εφόσον αυτοί είναι αλεσμένοι (ποτέ ολόκληρους ξηρούς καρπούς σε παιδιά μικρότερα των 3 ετών! Κίνδυνος να πνιγούν!)

Παραδόξως, φαίνεται να υπάρχει ένα κρίσιμο χρονικό «παράθυρο» που το μωρό σας θα μάθει εύκολα νέες γεύσεις και υφές, εκεί μεταξύ 6-12 μηνών. Μελέτες δείχνουν ότι νήπια 15 μηνών που έχουν μάθει να επεξεργάζονται μόνο φαγητό  εντελώς αλεσμένο, δυσκολεύονται περισσότερο να μασήσουν φαγητό μαλακό λιωμένο με πηρούνι (πατάτα πχ), παρά αυτά που εχουν μάθει να «μασάνε» 9 μηνών.

Εξυπακούεται ότι τα παιδιά άνω των 15 μηνών πρεπει να μάθουν να τρώνε κανονικό φαγητό, ανεξάρτητα της ποσότητας που καταναλώνουν και όχι να τρώνε αλεσμένη κρεατοχορτόσουπα 3 χρονών παιδιά, με τη δικαιολογία «μα μόνο έτσι τρώει κρέας, γιατρέ μου!»…

Καθώς αρχίζετε να δίνετε άλλες τροφές στο μωρό σας, είναι ώρα να του δώσετε και ΝΕΡΟ. Θυμηθείτε, το βρέφος σας ΔΕΝ ξέρει ακόμη να σας το ζητήσει, εσείς θα πρέπει να το έχετε στο νου σας! Καλό είναι να μάθει ήδη από αυτή την ηλικία να πίνει νερό σε ποτηράκι –αρχικά σε βρεφικό, με σκληρό επιστόμιο (μπεκ) και στη συνέχεια σε κανονικό- και όχι στο μπιμπερό με πιπίλα, ώστε να αρχίσει σιγά σιγά να μαθαίνει στο ποτήρι. Ειδικά μάλιστα για τα θηλάζοντα που δεν έχουν μάθει και στο μπιμπερό.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ:

•  ΔΕΝ δίνουμε ΜΕΛΙ στα παιδιά κάτω των 12 μηνών- κινδυνος αλλαντίασης!
• ΔΕΝ δίνουμε «φρέσκο γαλα» στα παιδιά κάτω των 12 μηνών αντί για τα τροποποιημένα γάλατα σκόνη- τα νεφρά των βρεφών δεν μπορούν να το επεξεργαστούν γιατί περιέχει πολλούς ηλεκτρολύτες και πρωτεϊνη.
•    Δεν βαζουμε αλάτι στο βρεφικό φαγητό -επιβαρύνουμε τα νεφρά και επίσης τους μαθαίνουμε σε αλμυρό φαγητό και αυτό είναι κακή συνήθεια.
• Δεν βάζουμε ζάχαρη στο γεύμα τους (δε χρειαζεται επεξήγηση, φαντάζομαι…).
• ΔΕΝ ΣΤΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΛΙΠΑΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! ΩΣ 2 ΕΤΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΜΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΑ ΛΙΠΑΡΑ (και τον κρόκο του αυγού και μετά το χρόνο, γάλα πλήρες).
• ΔΕΝ δινουμε άλλα ροφήματα ως 12 μηνών, πέρα από νερό και γάλα (μητρικό ή γάλα σκόνη).
• Οι χυμοί των φρούτων (και οι σπιτικοί) δεν συστήνοται και δεν είναι απαραίτητοι για βρέφη κάτω των 12 μηνών.  Δεν έχουν κανένα πλεονέκτημα σε σχέση με το να φάει το φρούτο ολόκληρο. Αντίθετα, η υπερβολική κατανάλωση χυμών συνδέεται με προβλήματα στο πεπτικό, κακή σωματική ανάπτυξη, μειωμένη ορεξη, μειωμένη πρόσληψη βάρους αλλά και παχυσαρκία! Επίσης καταστρέφει και τα νεογιλά δόντια με τερηδόνα.
• Δεν δίνουμε τσάι, άλλα βοτάνια, ούτε αναψυκτικά! Το τσάι περιέχει τανίνες και άλλα συστατικά που δεσμεύουν το σίδηρο και δεν απορροφάται από το στομάχι.»

Γράφτηκε από την  Ναταλία Λαζοπούλου

Πηγή : Paidorama.com

 

Tags: στερεές τροφές