Σούπα….η πράσινη.

Είπαμε, αυτοσχεδιάζω. Και βρήκα το ευαίσθητο σημείο του γιού μου. Αυτού που δεν τρώει καθόλου φρούτα (εκτός μπανάνας), και καθόλου μα καθόλου χόρτα και σαλατικά.

Οι σούπες.

Κι αφου τον έχω φλομώσει στον τραχανά και την αυγολέμονη είπα να δοκιμάσω και κάτι «ακραίο». Μια και τις ονομάζει σούπα άσπρη, κόκκινη (την ντοματόσουπα της Heinz), είπα να βαφτίσω μια σούπα «πράσινη». Ξέρω, το χρώμα δεν είναι και πολύ συμπαθητικό, αλλά δούλεψε.

Γέμισα λοιπόν την κατσαρόλα νερό, ένα ζωμό χορταρικών, και εκτός από κρεμμύδι και πατάτα, έβαλα καρρότο και οτιδήποτε πράσινο είχα σπίτι, κυρίως μπρόκολο.

Ξέρω θυμίζει φαγητό βρέφους. Ειδικά όταν πέρασα τα πάντα από το μούλτι, μια και αν έβλεπε έστω και ένα λαχανικό δεν θα την άγγιζε. Όμως έφαγε ένα πιάτο ολόκληρο!!!!

Λόγω δίαιτας (δικής μου), παράλειψα στο τέλος να κάνω το τελευταίο βήμα.

Μια κουταλιά βούτυρο στο τηγάνι, λίγο αλεύρι, και όταν το ανακατεύετε για 1-2 λεπτά στην φωτιά αρχίζετε να προσθέτετε λίγο λίγο ζωμό στο μείγμα. Στο τέλος πάει όλο μαζί στην κατσαρόλα για να γίνει πιο βελούδινη η σούπα.

Το τελευταίο κομμάτι όμως δεν κάνει αν ακολουθείτε κάποια δίαιτα. Αν θέλετε να την κάνετε “πιο πλούσια” τότε προσθέστε μια κουταλιά άπαχο γιαούρτι.