Είδαμε τον Καραγκιόζη Μάγειρα

Φαντάζομαι μέχρι τώρα θα το επανέλαβα πάνω από 1,000,000 φορές. Ανήκω στην προ-προηγούμενη γενιά. Μεγάλωσα με μαυρόασπρη τηλεόραση, με ένα κανάλι, με ένα ραδιοφωνικό σταθμό.

Οι επιλογές μας σαν παιδιά ήταν η «Παιδική γωνιά» το πρωί, «Για τα μεγάλα παιδιά» γύρω στις 11, κι αυτά στο ραδιόφωνο,  και η λίγη ώρα που αφιέρωνε το Ρικ για κινούμενα σχέδια το βράδυ.

Το πόσο συχνά αφιέρωνε το Ρικ κάποιο χρόνο στον Καραγκιόζη, δεν το θυμάμαι. Καθημερινά είχε κάτι κατά καιρούς; Μια φορά την βδομάδα; Θα σας γελάσω. Ήταν όμως μέρος της ψυχαγωγίας μας, και γνωρίζαμε καλά τον Καραγκιόζη, την οικογένεια, και τον κάθε χαρακτήρα που τον περιστοίχιζε.

Στην προσπάθεια να περάσω στα παιδιά μου ότι έχει να κάνει με την παράδοση μας, όπως παροιμίες και  παιχνίδια, ο Καραγκιόζης είναι σίγουρα μέσα στη λίστα μου.

Η πρώτη προσπάθεια πριν 3 περίπου χρόνια, όταν ήταν ακόμα πολύ μικρά. Ο μεγάλος έμεινε να παρακολουθήσει την παράσταση με την ξάδελφη του, τα μικρά όμως έφυγαν τρομοκρατημένα, λουσμένα στο κλάμα, από τον δυνατό θόρυβο όταν έπεφταν οι ξυλιές.

Δεύτερη προσπάθεια το σωτήριο YouTube,  που όταν το χρησιμοποιήσεις σωστά είναι ένας θυσαυρός γνώσεων.

Και χτες η Τρίτη μας προσπάθεια. Η παράσταση του Θοδωρή Κωστιδάκη O ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ MΑΓΕΙΡΑΣ, παρέα με τους Reggetiko Project.

Δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερη επιλογή. Η ζωντανή μουσική έδινε μια ζωντάνια στην παράσταση. Ο Κωστιδάκης όμως ήταν εξαιρετικός στο να παρουσιάσει τον πραγματικό χαρακτήρα της κάθε «φιγούρας».

Ένας ένας παρέλασαν μπροστά μας, ο Χατζατζάρης, ο Μορφονιός, ο Μπάρμπα Γιώργος, όλοι. Τα ματάκια φωτίστηκαν, τα παιδάκια φώναξαν και γέλασαν, και μαζί τους και τα «μεγαλύτερα» παιδάκια.

Ένα μεγάλο μπράβο στον Θοδωρή. Καλή επιτυχία εκεί που βρίσκεσαι,και ελπίζουμε σύντομα να σε ξανά φιλοξενήσουμε  στην Κύπρο με κάτι νέο.