Ιστορίες for a happy mother’s day!!!

Εκεί που περίμενα ότι θα ήμουν πάντα με μια κάμερα στο χέρι, τελικά τυχερή ήμουν που τα τηλέφωνα μας είναι όλα εφοδιασμένα με μία, έστω κι αν οι φωτογραφίες τους δεν είναι και ότι καλύτερο.

Πόσες φορές δεν είπα, μακάρι να είχα αποθανατίσει τη στιγμή, για να τη θυμάμαι, να είχα γράψει, για να μην ξεχάσω.

Όπως για παράδειγμα την περασμένη Τρίτη στα γενέθλια των παιδιών, όταν μόλις  άφησα κάτω το τάπλετ, με το οποίο βιντεογραφούσα το παιχνίδι με το σχοινί, έγινε η πιο αστεία φάση των γενεθλίων.

Η δυνατότερη ομάδα, αφού νίκησε, συνέχισε να τραβάει το σχοινί, μέχρι που η αδύνατη ομάδα έπεσε κάτω. Ο μικρός μου γιος, παρόλο που όλοι οι υπόλοιποι άφησαν το σχοινί μόλις έπεσαν, συνέχισε να το κρατά και να τραβάει μπας και νικήσει τους υπόλοιπους 8.

Κι ενώ ήταν από τους τελευταίους στη σειρά, τον παρακολουθούσα να κρατάει, και να τον σέρνουν, όχι….όχι στο γρασίδι….αλλά πάνω από τους υπόλοιπους συντρόφους στην ομάδα του, έναν ένα. Προσπαθούσα ταυτόχρονα να φωνάξω να αφήσει το σχοινί, και να σταματήσω τα γέλια, καθώς έβλεπα το ύφος του συμμαθητή την ώρα που γλυστρουσε από πάνω ο γιος μου.

Φυσικά και έχασα την ευκαιρία να βγάλω κάποια φωτογραφία, κι ελπίζω να θυμάμαι το γεγονός ώστε να το διηγηθώ όταν μεγαλώσει.

Χτες λοιπόν έγινε το άλλο ωραίο.

Μετά από κάποιες αλλαγές που αποφάσισα να κάνω στο σπίτι, τα θηρία μου ανακάλυψαν τα υλικά με τα οποία έφτιαχνα κάποτε κοσμήματα. Είναι τόσα πολλά που εύκολα θα μπορούσα να ανοίξω κατάστημα αν το ήθελα, αλλά και πολύ προκλητικά ώστε τα παιδιά να μην μπορούν να τα αφήσουν από τα χέρια τους.

Τα SWAROVSKI και οι αλυσίδες έγιναν παιχνιδάκια στα χέρια τους, και σιγά σιγά έκαναν επιδρομή και στα μικρότερα κομμάτια, τα οποία αν σκορπιστούν στο πάτωμα, πλέον μόνο στα σκουπίδια μπορούν να καταλήξουν, αφού είναι αδύνατον να μαζευτούν.

Απόγευμα λοιπόν, χίλια κομματάκια σκόρπια στο πάτωμα, ετοιμαζόμαστε για περίπατο, και ανακοινώνω.

«Θέλετε περίπατο; Μαζέψετε τα κομματάκια από το πάτωμα».

Μέχρι να πάω στην κουζίνα και να γυρίσω…..βρήκα τον μεγάλο….τον εξυπνούλη της παρέας….να έχει σηκώσει το χαλί, να έχει σπρώξει όλες τις μικρές μπιλίτσες από κάτω, και να ετοιμάζεται να τις κρύψει!!!!!

Που είσαι Πιν σκεφτηκα…….

Θέλετε να μοιραστείτε κάποια ιστορία σας μαζί μας; Είμαι σίγουρη ότι έχετε πάρα πολλές.

Happy mother’s Day μανούλες, κι ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε όλες αυτές τις αναμνήσεις με τον ένα ή άλλο τρόπο. Είναι πολύτιμες.