Ιστορίες με Δαντέλα
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
Στο πλαίσιο της Δράσης «Φιλαναγνωσία και Γραφή» το Κέντρο Λόγου και Τεχνών Τεχνοδρόμιο φιλοξενεί παρουσίαση της συλλογής διηγημάτων του Αντρέα Τιμοθέου «Ιστορίες με Δαντέλα» (Εκδόσεις Παράκεντρο).
Παρασκευή 20 Μαΐου 2016, στις 7.30 μ.μ. στο Μουσείο «Πλουμιστό Ψωμί», επί της οδού Γρηγόρη Αυξεντίου 9, Λεμεσός.
Πρόγραμμα εκδήλωσης:
Χαιρετισμός εκ μέρους του Τεχνοδρομίου από την ποιήτρια, Στέλλα Οικονόμου-Βοσκαρίδου.
Παρουσίαση του έργου από τη συγγραφέα-φιλόλογο Μαρία Περατικού-Κοκαράκη
και την ποιήτρια Νένα Φιλούση με θέμα «Φθορά και Κάλλος σε 18 ιστορίες με δαντέλα».
Αντιφώνηση και ανάγνωση αποσπασμάτων από τον συγγραφέα.
Θα ακολουθήσει δεξίωση.
Η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος
«Δράση: Φιλαναγνωσία και Γραφή» του Κέντρου Λόγου και Τεχνών Τεχνοδρόμιο.
ΧΟΡΗΓΟΣ: Πολιτιστικές Υπηρεσίες Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού
ΘΕΣΜΙΚΟΙ ΧΟΡΗΓΟΙ: ACUTE ADVISORY SERVICES, mpec (Engineering Consultants)
Μουσείο «Το Πλουμιστό Ψωμί»,
Γρηγόρη Αυξεντίου 9, 3021 Λεμεσός
Είσοδος ελεύθερη
(Ακολουθεί βιογραφικό του συγγραφέα και το Δελτίο Τύπου του Εκδότη)
Ο Αντρέας Τιμοθέου γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1990. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου, υπότροφος του κληροδοτήματος Γεωργίου και Μαρίας Τυρίμου. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διδακτική του Γλωσσικού μαθήματος στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών Κύπρου. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: «Για μια στιγμή και μια αιωνιότητα» (2011), «Όλα αυτά που θα ’θελα να ξέρεις» (2013) και «Τα Άνθη του Φωτός» (2014), οι οποίες απέσπασαν βραβεία και επαίνους σε διεθνή λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Ποιήματα και διηγήματά του μεταφράστηκαν στα Αγγλικά και Κινέζικα και δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες.
Για την πολιτιστική του προσφορά του απονεμήθηκαν από το Πανεπιστήμιο Κύπρου τα βραβεία εις μνήμη της εκπαιδευτικού Πόπης Παπαχριστοφόρου-Κυριακοπούλου (2012) και το Βραβείο Ανδρέα Καραγιάν εις μνήμη Καρμέλας Καραγιάν (2013).
Οι «Ιστορίες με Δαντέλα» του Αντρέα Τιμοθέου κυκλοφορούν από το Παράκεντρο
Το Παράκεντρο καλωσορίζει στην ομάδα των εκλεκτών συνεργατών του τον νεαρό ταλαντούχο συγγραφέα Αντρέα Τιμοθέου, που μας αφηγείται «Ιστορίες με Δαντέλα». Μετά την έκδοση τριών ποιητικών συλλογών, ο Τιμοθέου επανέρχεται, αυτή τη φορά με μια συλλογή διηγημάτων πλημμυρισμένη με αγάπη, νοσταλγία, τρυφερότητα. Πρόσωπα αγαπημένα που έφυγαν, πάντοτε παρόντα, συνομιλούν με τον αφηγητή στο παρελθόν και στο παρόν, καταργώντας τον χρόνο. Η κραταιά αγάπη, που πάλεψε και φίλιωσε με τη θλίψη και την οδύνη της απώλειας, οδεύει στο αύριο πλήρης αναμνήσεων, φωνών, εικόνων, κυρίως όμως πλήρης φωτός. Μορφές που σημάδεψαν τη ζωή του συγγραφέα/αφηγητή υφαίνουν μικρές και μεγάλες ιστορίες, που όλες μαζί συνθέτουν ένα σύμπαν σύγχρονο, στο οποίο ο αναγνώστης καλείται να βαδίσει και να ανακαλύψει δρόμους οικείους.
Παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει τον Μάιο ως ακολούθως:
- Παρασκευή 6 Μαΐου 2016, στον πολυχώρο «Αποθήκες», Αγίου Λαζάρου 81-83, Λάρνακα. (Κρατήσεις στο 99083974.)
- Παρασκευή 13 Μαΐου 2016, στην «Καστελιώτισσα», Λευκωσία. (Κρατήσεις στο 99149373.)
- Παρασκευή 20 Μαΐου 2016, στο Μουσείο «Πλουμιστό Ψωμί», Γρηγόρη Αυξεντίου 9, Λεμεσός. (Κρατήσεις στο 99526772.)
- Παρασκευή 27 Μαΐου 2016, στην αυλή του καφέ «Let Them Eat Cake», Αγίου Θεοδώρου 2, Πάφος. (Κρατήσεις στο 99313151 και 26221462.)Όλες οι παρουσιάσεις αρχίζουν στις 7:30 μ.μ.Αντρέας Τιμοθέου:Η ζωή μου έμελλε να σημαδευτεί από ένα ερμάρι. Ποτέ δεν ήταν απλά ρούχα, ήταν τα ρούχα της γιαγιάς μου, αυτής της γυναίκας που απλώθηκε σαν δαντέλα πάνω απ’ το σώμα και την ψυχή μου, για να με προστατέψει. Κοντά της δεν έμαθα απλά να ξεχωρίζω την ομορφιά απ’ την ασχήμια, έμαθα να διακρίνω τους ανθρώπους που είναι καμωμένοι από δαντέλα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι γι’ αυτές τις ιστορίες. Είναι δαντέλες οι ίδιοι, καθαροί και διάφανοι μα και τόσο μαστορικά δουλεμένοι, κόμπο τον κόμπο. Και η ζωή υπήρξε γενναιόδωρη μαζί μου, μου έστειλε αρκετούς…»Νένα Φιλούση, ποιήτρια – πεζογράφος: «Ιστορίες με Δαντέλα». Ακριβέστατος ο σύνδεσμος «με». Οι ιστορίες δεν μιλούν για δαντέλες. Το νυφικό, το πουά φόρεμα, το κοραλλί φόρεμα, τα προικιά, τα κεντήματα, μάλλινα, γούνες, υφάσματα, κλωστές, χρώματα, αρώματα, δαντέλες… τυλίγονται, ξετυλίγονται όμορφα σε όλο το βιβλίο. Καταφύγια ομορφιάς τα ονομάζει ο αφηγητής και παρηγοριάς θα προσθέταμε.Σε τρίτο επίπεδο η ίδια η γραφή του Αντρέα Τιμοθέου έχει τα χαρακτηριστικά της δαντέλας. Η δαντέλα διακρίνεται για λεπτότητα, αρμονία, συμμετρία. Απαιτεί στην εκτέλεση ακρίβεια, μέτρημα κι ακολουθεί έναν κώδικα αισθητικής βαθιά ριζωμένο στον πολιτισμό. Στη δαντέλα μοτίβα επαναλαμβάνονται και παραδίδονται σε μια συνέχεια. Συνέχεια μέσα στο ίδιο το χειροτέχνημα και συνέχεια μέσα στον χρόνο από δαντελοπλέκτρα σε δαντελοπλέκτρα. Το πλέξιμο είναι γενικότερα μια μεταφορά του πολιτισμού και της γραφής. Το πλέξιμο-γραφή είναι το δίκτυ του συγγραφέα πάνω από την προσωπική του άβυσσο. Η ασφάλεια απέναντι στην απειλή ενός κόσμου φθαρτού που δεν θα χαριστεί ούτε στην ομορφιά. Η γραφή που επιλέγει ειδικότερα το πλέξιμο της δαντέλας δηλώνει την αγωνία του συγγραφέα να σώσει εαυτόν και τον κόσμο μέσα από την ομορφιά και την υπεράσπισή της. Παραδίδοντάς τον στην αιωνιότητα.
- Οι δαντέλες σε ένα δεύτερο επίπεδο είναι το ενθύμιο μιας άλλης εποχής, ενός χαμένου κόσμου. Ως υλικό, είναι στοιχείο ομορφιάς και μαζί με τη μνήμη, κι όλα τα άλλα μέσα που επιστρατεύει ο συγγραφέας, υπηρετεί την αντίσταση του ήρωα/αφηγητή στην ασυνέχεια, στην απώλεια, στη φθορά. Υπηρετεί την αγωνιώδη προσπάθεια να αναπληρωθεί το κενό, η απουσία. Συμβολικά είναι ο θηλυκός κόσμος θαλπωρής και στοργής. Είναι ο πολιτισμός πάνω στο τραύμα της χυδαιότητας, της φθοράς του ωραίου, της απουσίας και του θανάτου.
- Ευφροσύνη Μαντά Λαζάρου, ποιήτρια:
- Το άφθαρτο, το αιώνιο από τη μια και το θνησιγενές, το εύθραυστο από την άλλη, αποτελούν τους βασικούς πυλώνες πάνω στους οποίους δομείται η λογοτεχνική μετουσίωση εν είδει μνημόσυνου στο βιβλίο του Αντρέα Τιμοθέου. Το αρχέγονο δίπολο, αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής προσεγγίζεται μέσα από την οπτική της άδολης και έμμονης αγάπης που προσδοκά και προσβλέπει αδιαλείπτως στο φως. Θερμές και έμψυχες εικόνες παντού, στα αντικείμενα που αγγίζουν τα αγαπημένα χέρια ή μάτια, στον λόγο που συνδέει τον πόνο με την ελπίδα, ακόμα και στη φθίνουσα πορεία των σωμάτων. Όλες οι στιγμές περιστρέφονται γύρω ή αφορμώνται από τον θάνατο ενός προσώπου. Ωστόσο καμία θλίψη δεν είναι αρκετή για να διαταράξει τον κύκλο της εναλλαγής φθοράς και κάλλους. Όλα τα διηγήματα δεν είναι παρά μια διαρκής αναμνημόνευση ανθρώπων κι εμπειριών καθ’ όλα οικείων στον αναγνώστη, δοσμένη πάντα με την ομορφιά της χαρμολύπης και την επώδυνη μα συνάμα γοητευτική και καρδιακή πορεία προς τον Άλλο.
- «Όλα ξεκίνησαν σε ένα τραίνο, ωραίος τρόπος να ξεκινούν τα πράγματα εν κινήσει. Ήταν μια διαδρομή που μου αποκάλυψε πως ίσως μπορούσα να γράψω και πεζά κείμενα, ανακαλύπτοντας έτσι και μια άλλη πλευρά του εαυτού μου, σ’ αυτό που εγώ ονομάζω συγγραφικό μου ταξίδι. Και ενώ η πρώτη μου ιστορία ήταν καθαρά ερωτική, έπειτα προέκυψε η ανάγκη να μιλήσω για τη φθορά και τον θάνατο. Αυτό που υποσυνείδητα όμως συνέβαινε, ήταν πως όσο έγραφα τις ιστορίες αυτές, επέστρεφα στα ολόφωτα χρόνια της παιδικής μου ηλικίας, τα δαντελένια.
