Πήγαμε στη μέρα γνωριμίας στην Προδημοτική

Σήμερα είχαμε «μέρα γνωριμίας»  στο νέο μας σχολείο. Τα παιδιά μου τον Σεπτέμβρη θα είναι και επισήμως μαθητές της Προδημοτικής.

Ήδη περάσαμε ένα χρόνο στην  προδημοτική σε ιδιωτικό σχολείο, αλλά αυτό ήταν διαφορετικό. Τουλάχιστον έτσι το ένοιωσα. Είναι ένα βήμα παρακάτω. Όπως την μέρα που είπαν την πρώτη λέξη τους, την μέρα που περπάτησαν. Ήταν η μέρα γνωριμίας με το σχολείο όπου θα περάσουν τον επόμενο χρόνο της ζωής τους.

Πιο πολύ εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι η μέρα γνωριμίας διοργανώθηκε σε δημόσιο σχολείο, και όχι σε ιδιωτικό. Το λέω, γιατί αυτές οι μικρές κινήσεις, δείχνουν ότι το υπουργείο μας κάνει κάποιες προσπάθειες ώστε να βοηθήσει να γίνουν αλλαγές προς το καλύτερο.

Από το προηγούμενο βράδυ ετοίμασα τα ρούχα που θα φορούσαν ώστε να μην αργήσουμε. Και σιγά που θα αργούσαμε αφού καθημερινά ξυπνάμε από τις 5,30. Όμως ήθελα να σιγουρευτώ ότι θα είμαστε πανέτοιμοι.

Τα περισσότερα παιδάκια διστακτικά, αν και είμαι σίγουρη ότι όλα ήδη φοιτούν σε κάποιο νηπιαγωγείο. Χρειαστήκαμε λίγη ώρα μέχρι να ξεκολλήσουν από πάνω μου, όμως, σιγά σιγά ξεθάρρεψαν.

Μέχρι να τα πάω στην αυλή, να παίξουν στα παιχνίδια τα οποία τους έκαναν εντύπωση από  την μέρα που πήγαμε για τις εγγραφές, είχαν ήδη ζητήσει να φύγουμε και να πάμε στο σχολείο τους. Τα παιχνίδια τα κράτησαν για λίγο ακόμα.

Με την ευχή τον Σεπτέμβρη που μας έρχεται όλα τα παιδάκια να προσαρμοστούν εύκολα στα νέα τους σχολεία, καλή συνέχεια στα όποια σχολεία φοιτούνε ήδη.

Στη φωτογραφία, κολλάζ που έφτιαξαν σήμερα  τα παιδιά μου μαζί.