Ποσότητα ή Ποιότητα χρόνου
Τα τελευταία χρόνια, πολύς λόγος γίνεται για τον ποιοτικό χρόνο που οφείλουν οι γονείς να περνούν με τα παιδιά τους. Τι ακριβώς, όμως, σημαίνει “ποιοτικός χρόνος”;
Με τον όρο αυτό, εννοούμε τις αυθεντικές στιγμές αλληλεπίδρασης και συζήτησης των γονιών με τα παιδιά τους.
Αυθεντικές στιγμές υπάρχουν όταν.. συμμετέχουν ενεργά σε ό,τι γίνεται και οι δύο πλευρές με όλο τους το «είναι». Όταν υπάρχει βλεμματική επαφή και όταν είμαστε πραγματικά αφοσιωμένοι σε αυτά που μας λέει το παιδί μας. Με αυτή την έννοια ποιοτικός χρόνος δεν υπάρχει όταν απλά βρισκόμαστε και συνυπάρχουμε στο ίδιο δωμάτιο με το παιδί μας, όταν ενώ μιλάμε μαζί του, έχουμε το αφτί μας στην τηλεόραση ή σκεφτόμαστε τη δουλειά μας. Ποιοτικός χρόνος είναι η στιγμή που θα μας δώσει το παιδί μας μια ζωγραφιά και θα αποτυπωθεί στο πρόσωπο και στο βλέμμα μας όλη η χαρά και η ικανοποίησή μας.
Στο σημερινό κόσμο, όπου στις περισσότερες περιπτώσεις εργάζονται και οι δύο γονείς, είναι πολύ σημαντικό να βρίσκουμε και να αφιερώνουμε ποιοτικό χρόνο στα παιδιά μας. Είναι προτιμότερο για παράδειγμα, να «παραμελήσουμε» τις δουλειές του σπιτιού για χάρη της ομαλής ψυχικής ανάπτυξης των παιδιών μας. Γιατί μην ξεχνάμε ότι η «γκρίνια», η ανυπακοή των παιδιών μας έχει τις ρίζες της στο πώς και αν αλληλεπιδρούμε μαζί τους.
Ιδέες για ποιοτική επικοινωνία
-Όταν μας μιλά το παιδί μας, είμαστε ενεργοί ακροατές και ομιλητές. Δεν λέμε «ναι, ναι …καταλαβαίνω…». Κοιτάζουμε το παιδί στα μάτια, συμμετέχουμε στη συζήτηση, λέμε τη γνώμη μας.
-Όταν επισκεπτόμαστε ένα μουσείο, μια θεατρική εκδήλωση θα πρέπει καταρχάς αυτό να αποτελεί και επιθυμία του παιδιού μας. Κατόπιν, συζητάμε, σχολιάζουμε με το παιδί αυτά που βλέπουμε, γελάμε. Το να «τρέχουμε» απλά και μηχανικά σε παραστάσεις, παιδότοπους κ.α. χωρίς ωστόσο να βάζουμε συναίσθημα σε αυτές τις δραστηριότητες με το παιδί μας, δεν σημαίνει ότι έχουμε ποιοτικό χρόνο μαζί του.
-Καθιερώστε μια φορά τη βδομάδα να παίζετε μαζί του ένα επιτραπέζιο παιχνίδι.
-Αλλά και κάθε μέρα προσπαθήστε να βρείτε λίγο χρόνο για να συμμετέχετε και εσείς στα δικά του παιχνίδια και ενδιαφέροντα.
-Καθημερινά αφιερώστε λίγο χρόνο (ακόμα και ένα τέταρτο), στον οποίο θα συζητάτε το πώς πήγε η μέρα στο σχολείο, αλλά θα λέτε και τα δικά σας νέα. Να κάνετε «ανοιχτές» ερωτήσεις (γιατί, πώς), που δεν απαντώνται μονολεκτικά ώστε να «ανοίξει» μια συνομιλία. Αν παρόλ’ αυτά το παιδί δεν δείχνει διατεθειμένο να μιλήσει, μπορείτε να μιλήσετε εσείς για τη δική σας μέρα (πώς νιώσατε, τι σας έκανε εντύπωση κ.α.).
-Τα βράδια πριν κοιμηθεί, μπορείτε να διαβάζετε κάποιες σελίδες από ένα παραμύθι ή μια ιστορία και να μιλήσετε για αυτό. Σε περίπτωση που εργάζεστε ως αργά και επιστρέφετε βράδυ στο σπίτι, με αποτέλεσμα να μην έχετε πολύ χρόνο διαθέσιμο για το παιδί, είναι προτιμότερο να ανταλλάξετε τα νέα σας και να συζητήσετε τις ανησυχίες του, παρά να διαβάσετε ένα παραμύθι.
-Δώστε την ευκαιρία στο παιδί σας να σας βοηθήσει στην προετοιμασία ενός φαγητού ή και στο στρώσιμο του τραπεζιού. Κατά τη διάρκεια αυτής της δραστηριότητας, ενθαρρύνετε το παιδί, ακούστε τις παρεμβάσεις του και συνεργαστείτε για το καλύτερο αποτέλεσμα.
-Ακόμα και μέσα στο αυτοκίνητο, εκμεταλλευτείτε το χρόνο που υπάρχει για να τραγουδήσετε ή ενεργήστε ως «ξεναγός» δείχνοντάς του πράγματα και μιλώντας του για δικές σας εμπειρίες.
-Είναι σημαντικό τις παραπάνω πρακτικές να τις υιοθετήσουν και οι δύο γονείς. Όσο χρόνο και να διαθέσει ο ένας από τους δύο γονείς, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να καλύψει το κενό που αφήνει η έλλειψη του άλλου γονέα στο παιδί.
Με τον τρόπο αυτό, η επικοινωνία με το παιδί σας θα βελτιωθεί. Το παιδί θα ηρεμήσει και δε θα νιώθει την ανάγκη να εφαρμόζει τακτικές προσέλκυσης της προσοχής σας (π.χ. αταξίες, θυμός, αδικαιολόγητα επιθετική συμπεριφορά κ.α.).
Πηγή tlife,gr
