Με αφορμή την πτώση του τρίχρονου

Όταν αποφασίσαμε ότι θα κάνουμε οικογένεια, βάλαμε σαν προτεραιότητα φυσικά τα παιδιά μας. Αυτό δεν πήγαινε μόνο στους καθημερινούς μας ρυθμούς αλλά γενικά στα πάντα στη ζωή μας, συμπεριλαμβανομένου του σπιτιού. Η απόφαση μου ήταν, ‘ το σπίτι είναι για να το ζούμε και για να το απολαμβάνουν τα παιδιά’. Όποιος περιμένει όταν έρθει να μας επισκεφτεί, ένα σπίτι βγαλμένο μέσα από περιοδικά εσωτερικής διακόσμησης, μάλλον δεν με γνωρίζει καλά. Κι όπως οι τοίχοι μας…έπεσαν θύματα στις καλλιτεχνικές ορέξεις των παιδιών, έτσι και τα παράθυρα έπεσαν θύματα στο θέμα ασφάλεια. Πως νοιώθει κάποιος όταν μας επισκεφτεί; Σαν φυλακισμένος σε υψίστης ασφάλειας φυλακές. Οι εικόνες μας τα τελευταία 5 χρόνια, πίσω από μια σειρά από σίδερα. Αυτό με κάνει να νοιώθω αρκετά ασφαλής, να μπορώ να κινούμαι στο σπίτι χωρίς να έχω έννοια ότι κάποιος μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να πέσει από κάποιο παράθυρο ανα πάσα στιγμή. Γνωρίζω ότι για να καλύψεις ολόκληρο σπίτι στοιχίζει πολλά….μα πάρα πολλά λεφτά. Όταν όμως λίγο πιάνουν τα χέρια σου, κι έχεις για παρέα κάποιο φίλο με τα ανάλογα εργαλεία, άνετα σε λίγες μέρες μπορείς να κάνεις φρούριο ολόκληρο διαμέρισμα. Αφορμή για τα πιο πάνω, δημοσίευμα στο cytoday για το τρίχρονο που νοσηλεύεται στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Γράφει το cytoday «Από τις εξετάσεις που έγιναν διαπιστώθηκε ότι ο τραυματισμός του τρίχρονου ανήλικου οφείλεται σε πτώση από παράθυρο διαμερίσματος που βρίσκεται στον πρώτο όροφο και στο οποία κατά τη συγκεκριμένη στιγμή βρισκόταν η 29χρονη μητέρα του μαζί με άλλα δύο ανήλικα αδέλφια του.» Πράμα που μας δείχνει πόσο εύκολο είναι να συμβεί κάτι τέτοιο. Γι αυτό ας βάλουμε σαν προτεραιότητα την ασφάλεια αντί την εμφάνιση του σπιτιού μας, κι ας κόψουμε λίγες εξόδους ώστε να διαθέσουμε τα λεφτά για να μπουν τα αναγκαία κάγκελα αν μένουμε σε διαμέρισμα. Η ζωή των παιδιών μας σίγουρα αξίζει παραπάνω από ότιδήποτε άλλο. Περισσότερα